YEMEK, YEMEK

Türkiyede olmanın en büyük dezavantajı habire yemek ve içmek.Geldiğimden beri sanıyorum kilolarıma biraz ekleme yaptım..Güne kahvaltı, sonrasında kahve faslı,öğlen yemeği, akşam çayı yemek ve yemek sonrası birde davetler ikramlarda işin içine girince ne yemeden duruluyor nede aman ben yemeyim denince, ısrarla gelen ikramları geri çevirmek oluyor..Tabiki her ikram edilen bitmiyor az yeniyor ama her az yenen de fazlalık olduğundan vücutta yer ediyor , neyseki bolca yürüyüş yapılıyorda en azından o birazcık teselli oluyor.Dolayısi ile bende bunca güzel yemeği birarada nerede bulacağım deyip her şeyi silip süpürüyorum:))

Serdivan da kahvalti bolumunden bir resim..

Geçenlerde birlikte çalıştığım ama aynı zamanda çokta yakın bir arkadaşım  sabahtan arayıp hazırlan almaya geliyorum, kahvaltiya gidelim dedi, beni binbirçeşit yiyeceğin oldugu biryere götürdü...Ve ertesi günü bir başka arkadaşımda Konya nın etli ekmeğini Konyadan daha iyi yapan bir yer var oraya gidelim diyerek beni Serdivan(Adapazarı) da ki sevimli, temiz,leziz pideciye götürdü..Pide lerin ikram şekli ise çok original idi..amanin bu ne büyük pide dediysemde inanın oda miğdeye indi..

Konya nin etli pidesi

eee hergün orası burası deyip, onca yemeği ve tatlıyı yersem ne olur...Amannn bu günler sayılı günler yiyelim içelim..çok düşünmeyim dimi...

Veee tabiki simitsiz hiç olmaz...hergün simit yiyorum..zaman farketmiyor ne zaman canım isterse:))) 

Hepinize güzel bir pazar günü diliyorum,sevgiler..